Tip: scroll door in de uitzending van 10xBeter naar 6:30m en 20:04m.

Doortje (67): ...Omslag...

Ik wilde mee doen omdat ik ‘gedoe’ tussen mijn kinderen voorzie, als ik mijn sterven en uitvaren onduidelijk laat zijn. En dat wil ik niet, omdat ik dat als een bijzonder proces zie.
Ik wist niet, waar ik aan begon met de gespreksgroep. Ik gaf me over. Ik 'werk' graag samen.

Ik vond de ‘zorgverklaring’, een warme en juridisch betrouwbare verklaring over wat ik wil, een goed hulpmiddel. Ik vond het heel bijzonder om mensen uit eigen kring te vragen om dat mede te ondertekenen. Wat er daarna gebeurde was een wondertje: één van de drie ondertekenaars geeft zelf geregeld workshops vilten. En zo maakte ik in de zomer een eigen ‘lijkwade’, een wikkeldoek voor als ik dood ben. Dat vilten was een bijzonder proces, waarin ik me zelf af en toe voor gek verklaarde!! “Waar ben ik mee bezig, hoogzomer? Ik ben 67 en niet meer in de zomer van mijn leven….maar ik bruis en zit vol met plannen. En nu ben ik een omslag-doek aan het maken. Ik lijk wel gek!” En toch voelde het kloppend. Middenspel? Eindspel?

Die doek is heel mooi geworden. Met mijn lievelingskleuren. Ik heb hem natuurlijk meegenomen naar de ‘eerstvolgende bijeenkomst’ en daar realiseerde Jaap zich dat hij ook zo’n doek heeft. Hij had ‘m laten weven door een kunstenares. Die liet hij de eerstvolgende keer ook zien. Is wel intiem en persoonlijk. Maar daar was de sfeer ook naar. En verrassend. En we hadden allebei hetzelfde: ‘zonde om bij de crematie zo’n mooie doek in vlammen op te laten gaan’. Daar denken we hopelijk nog even over na. Even, want ik wil vooral genieten van de resterende tijd van mijn leven. Hopelijk nog lang en zinvol.
Ik voel me verrijkt en bevrijd. Mijn omslag-doek markeert een omslag. En dat wat voor mij de omslag-doek was, was voor een andere deelnemer de muziek. Of het gesprek.

Riekje (76): ....Geregeld...

Waarom wilde ik mee doen? Ik had alles al tot in detail geregeld. Maar dan is alléén maar zo alléén. En misschien was mijn inbreng leerzaam/nuttig voor anderen. Daarom deed ik mee. Nu hebben meer mensen gehoord wat mijn overwegingen zijn en heb ik de reacties daar weer op gehoord. Er is niet veel veranderd, maar één van de deelnemers heeft op zich genomen om mijn wensen in vervulling te laten gaan. Dat maakt het makkelijker om de regelarij los te laten. En natuurlijk is dat allemaal onder voorbehoud. Ik weet niet hoe het zal lopen, maar ben een regelaar.

Marieke (81):…Vlieland...

Ik vond wel verrassend dat één van mijn wensen…..verstrooiing van mijn as op mijn geliefde Vlieland, door iedereen haast ‘omarmd’ werd. Ze wilden het nog nèt niet meteen gaan doen.